η δικη μου ιστορια...βάση των ελληνικών δεδομένων...

[Admin]

Όταν γέννησα την κόρη μου και την κράτησα στα χέρια μου για πρώτη φορά ένιωσα ευλογημένη... και ευτυχώς ακόμα έτσι νιώθω κάθε φορά που την κοιτώ αλλά ποτέ μου δεν φαντάστηκα πόσο δύσκολο είναι να μεγαλώνεις ένα παιδί με κάποιες ιδιαιτερότητες. Έχουν περάσει 5.5 χρόνια απο εκείνη τη στιγμή και νομίζω πως είμαι ένας άλλος άνθρωπος!

Στην αρχή είχα χασει τους φιλους μου, την διαθεση για διασκεδαση και το χειροτερο απο ολα αρχισα να εχω αυπνιες και ημικρανιες μετα το τελος καθε δυσκολης μερας.

Μεχρι να διαπιστωσω πως η κορη μου ηταν αλλεργικη στο γαλα κοιμομουν περιπου 2 ωρες την ημερα καθως εκανε εμμετους και διαροια ολο το 24ωρο. Επειτα απο λιγο καιρο ηρθε το βρωγχικο και αλλεργικο ασθμα και μαζι με αυτο η γκρινια και το ξενυχτι. Γιατροι και εξετασεις ηταν η καθημερινοτητα μας μαζι με μια σειρα φαρμακων για να την βοηθησουν να νιωθει καλυτερα. Επειτα προεκυψε και η ατοπικη δερματιτιδα, παλι το κατοπολεμησαμε με αλοιφες και αντισταμινικα και μετα ειπα στον ευατο μου ε! ενταξει τελειωσαμε αυτα ηταν και θα το παλεψουμε, δεν ηταν ομως ετσι. Aντιθετως η ανοιξη εφερε τα δικα της προβληματα αλλεργικη ρινιτιδα και αλλεργικη επιφικυτιδα και μαζι με αυτα νεα φαρμακα αλλα τουλαγχιστον το παλευουμε ακομα ελεγα στον ευατο μου.

Μεχρι που ηρθε η στιγμη και καταλαβα πως το παιδι μου ειναι υπερκινητικο Aυτο ειναι κατι που με εκανε κομματια . Ειναι κατι που δεν μπορουσα να το παλεψω μονη μου αλλα ουτε και μπορουσα να το μοιραστω με άλλους.

Ενιωθα την ρετσινια κολλημενη στην πλατη μου "κακη μαμα" ή "υπερβολικη", και αλλα τετοια που με 'εκαναν καθε μερα να κλαιω μονη μου και να ψαχνω να βρω στηριξη απο κει που δεν υπαρχει.

Δεν παραπονιόμουν για την ζωη μου και ουτε ήμουν αχαριστη, εχω ενα πολυ καλο συζυγο και ενα παιδι που υπεραγαπω. Γνωριζω πως σε αλλους ανθρωπους συμβαινουν πολυ πιο σοβαρα προβληματα υγειας, ανιατες αρρωστιες κλπ αλλα αυτο δεν ειναι λογος για να μην αντιδρω για την κοινωνια που ζουμε.

Τριτοκοσμικες συνθηκες θα περιεγραφα το γεγονος οτι δεν υπαρχει μια ομαδα υποστηριξης για γονεις, που εχουν προβληματα υγειας τα παιδια τους και καποιους γιατρους να προσπαθουν να κερδοσκοπησουν στην πλατη ταλαιπωρημενων ανθρωπων που ψαχνουν τροπους να βοηθησουν τα παιδια τους (ακομα δεν μπορω να πιστεψω πως για μια επισκεψη 8 λεπτων πληρωσα καποιο γιατρο 140 ευρω).

Καθως περνουσε ο καιρος καταλαβα πως η συμπεριφορα της δεν εχει σχεση μονο με το συνδρομο της υπερκινητικοτητας γιατι αρχισε να κανει πραγματα που ηταν καπως περιεργα. Ενιωσα πως δεν μπορω αλλο να χειριστω την κατασταση και πως τα πραγματα αρχισαν να ξεφευγουν γι αυτο και ζητησα την βοηθεια ειδικων και μας εδωσαν την διαγνωση: αναπτυξιακή δυσπραξία, διάσπαση προσοχής και υπερκινητικότητα.

Η ένταξη της στα προνήπεια ήταν ένας τεράστιος γολγοθάς αλλά ήμουν οπλισμένη με τόση αποφασιστικότητα, ψυχική δύναμη και κυρίως αγάπη που τελικά νίκησαν κάθε εμπόδιο που είχε βρεθεί στο δρόμο μας. Αυτή τη στιγμή καμαρώνω το κοριτσάκι μου που λάμπει απο χαρά, υγεία και δύναμη .
Σίγουρα οφείλω πολλά πολλά ευχαριστώ σε όλους αυτούς που με βοήθησαν αλλά και σε όλους αυτούς που στάθηκαν εμπόδιο διότι χωρίς αυτούς δεν θα έβρισκα την δύναμη αλλά και το πείσμα να παλέψω...

Παρόλα αυτά ακόμα θυμώνω και Θελω να παω εναντιον του ελληνικου κατεστημενου και θα δωσω το δικο μου αγωνα . Θα ψαξω να βρω τροπους και λυσεις για να αλλαξει κατι σε αυτη την κοινωνια και ισως η ιδρυση μιας ομαδας υποστηριξης ειναι μια καλη αρχη. Μια ομάδα γονέων με στόχο την επικοινωνία πάνω σε θέματα που απασχολούν την αναπτυξιακή δυσπραξία ,την υπερκινητικότητα, τον αυτισμό κλπ ίσως αλλάξουν τον τρόπο που σκεφτόμαστε και αντιμετωπίζουμε κάποια θέματα τόσο σοβαρά όσο η σωματική και πνευματική υγεία των παιδιών μας.
Εμείς οι γονείς μπορούμε να έχουμε μια μεγάλη δύναμη στα χέρια μας και αυτό λέγεται επικοινωνία....η ανταλλαγή γνώσεων και εμπειριών είναι ότι καλύτερο μπορούμε να μοιραστούμε για να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο!

[DATURA]

ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΙ Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΕΙΧΕΣ ΤΟ ΠΕΙΣΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΕΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ FORUM. ΕΤΣΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΣΑΝ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΜΟΝΕΣ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ΄ΝΑΙ ΚΑΛΑ Η ΜΙΚΡΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΑΤΕ. ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ΄ΘΕΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΙ ΓΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΖΟΥΜΕΡΗ. ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΑΦΗΝΕΙ ΜΙΑ ΝΟΤΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑΣ ΟΠΩΣ Η ΔΙΚΙΑ ΣΟΥ.

[Admin]

Αν απλώς απαντούσα πως και εγώ ένιωσα μόνη, απογοητευμένη και σε απόγνωση θα ήταν μια πράξη για να κερδίσω τις εντυπώσεις. Απλώς και εγώ σε εκείνη την φάση τόλμησα να ανοίξω τα εσώψυχα μου σε κάποιους ανθρώπους και αυτό με βοήθησε καταρχάς να νιώσω πως δεν είμαι τρελλή, με βοήθησαν να γεμίσω δύναμη και να πολεμήσω!
Δεν υπάρχει ποτέ η κατάλληλη στιγμή, υπάρχει μόνο το τώρα, μπορεί κάποιος να διαβάσει κάτι από αυτά που θα πεις που να σε βοηθήσει να πας ένα βήμα μπροστά...μπορεί να ακούγεται υπερβολικό αλλά το πιστεύω.
Αν δεν τολμούσα να ομολογήσω σε ένα άνθρωπο ένα μεγάλο ψέμα που είχα πει κάποτε τώρα ίσως να ήμουν ακόμα όπως τότε. Απλώς τόλμησα...