ΔΥΣΓΡΑΦΙΑ, ΔΥΣΠΡΑΞΙΑ, ΕΛΛΕΙΨΗ ΟΠΤΙΚΟΚΙΝΗΤΙΚΟΥ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ...

Γεια σας ! Χαίρομαι πολύ που ανακάλυψα ένα τέτοιο forum και επιτέλους θα μπορέσω να πω την ιστορία μου σε κάποιους που θα την ΑΚΟΥΣΟΥΝ!!!!!
Έχω ένα γιο που σήμερα είναι 10 ετών . Άργησε πολύ να μιλήσει και μόλις τέλειωσε το προνήπιο ξεκινήσαμε λογοθεραπείες που κράτησαν για τρία χρόνια . Έκανε επανάληψη νηπιαγωγείου καθώς δεν ήταν ώριμος να ξεκινήσει το δημοτικό . Παράλληλα με την καθυστέρυση στο λόγο βλεπαμε και καθυστέρυση στην κίνησή του. Δεν έτρεχε σαν τα παιδιά της ηλικίας του , δεν μπορούσε να ανέβει ή να κατέβει σκαλιά χωρίς να κρατιέται από κάπου ή κάποιον , και γενικά ήταν πολύ επιφυλακτικός με τις κινήσεις του. Σκελετικό πρόβλημα δεν εντόπισαν οι γιατροί . Ο παιδονευρολόγος μας είπε πως ένα κέντρο του εγκεφάλου του αναπτύσεται με πιο αργούς ρυθμούς και πως όταν θα γίνει 12 ετών θα είναι όπως τα παιδιά της ηλικίας του ακόμα κι αν δεν τον πάμε πουθενά. Εμείς βέβαια πήγαμε παντού . Εργοθεραπείες , λογοθεραπείες , παιδοψυχολόγοι, παιδοψυχιάτροι κλπ κλπ κλπ....... Στο σχολείο είναι πολύ καλός στα μαθηματικά , στη γραμματική , στην ιστορία , έχει πολύ ευρύ λεξιλόγιο και γενικώς πηγαίνει πολύ καλά σε ότι χρειάζεται να χρησιμοποιεί το μυαλό του. Όταν όμως του πείς να γράψει μια εργασία στο τετράδιο ή μια έκθεση ..........τον έχασες... Είναι εντελώς αρνητικός σε ότι έχει να κάνει με τη γραφή . Τα γράμματά του τα τελευταία 2 χρόνια δεν μπορεί να τα διαβάσει ούτε ο ίδιος.....φανταστείτε τους δασκάλους!!! Πριν λίγο καιρό πήγαμε στο ΚΔΑΥ και από κει μας είπαν πως παρουσιάζει [b]ειδικές μαθησιακές δυσκολίες (Δυσλεξία) νευρολογικής αιτιολογίας.[/b] Κάναμε και το τεστ Παυλίδη....επίσης θετικό στη δυσλεξία . Μία λογοθεραπεύτρια και μία παιδοψυχολόγος που τον είδαν , μου είπαν πως δεν έχει δυσλεξία : το σκόρ τώρα είναι 2-2 ..........Κατά τη γνώμη μου το πρόβλημα δεν είναι η δυσλεξία αλλά η έλλειψη συντονισμού κινήσεων που φυσικά και θα οδηγεί στη δυσγραφία και άλλα δυσ... Αφού να φανταστείτε ότι αν προσπαθήσει να γεμίσει ένα ποτήρι με νερό πάντα θα γεμίσει το ποτήρι μέχρι να χυθεί άλλο τόσο νερό απ΄έξω! Να μη σας πω τι γίνεται γύρω από το πιάτο του όταν τρώει!! Εργοθεραπεία θα μου πείτε...το κάναμε κι αυτό. Βελτιώθηκε για κάποιο διάστημα και μετά επέστρεψε στην αρχική του κατάσταση . Τι να κάνω πια? Πλέον είναι 10 ετών, και αντιλαμβάνεται τις διαφορές του από τους συμμαθητές του. Ασε το ρατσισμό που αντιμετωπίζει ... Βλέπεις δεν μπορεί να παίξει μπάλα όπως οι άλλοι, δεν μπορεί κανείς να διαβάσει το γραπτό του και άλλα πολλά . Είμαι σίγουρη όμως πως κάτι υπάρχει για να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής του, απλά δεν έχει βρεθεί κάποιος να μας καθοδηγήσει. Θα ήθελα την άποψή σας και αν είναι δυνατόν τα φώτα σας ..για να συνεχίσω. Ευχαριστώ.

Καλώς ήλθατε στην παρέα μας!
Διάβασα με μεγάλη προσοχή τα όσα γράψατε και σίγουρα από ότι καταλαβαίνω ο κινητικός συντονισμός είναι ένα μεγάλο θέμα για εσάς!
Πάντως η Αναπτυξιακή Δυσπραξία καθώς και η Υπερκινητικότητα ανήκουν στις Ειδικές Μαθησιακές Διαταραχές.
"Κάθε περίπτωση είναι μια ξεχωριστή περίπτωση" και κάθε ειδικός έχει διαφορετική αντιμετώπιση, για αυτό και ο καθένας λέει και μια διαφορετική γνώμη. Ίσως θα έπρεπε να σκεφτείτε πιο σοβαρά και να κρίνετε πιο αυστηρά τους ανθρώπους που ασχολήθηκαν με το παιδί σας.
Υπάρχει πάντα η λύση, καμμιά φορά είναι μπροστά στα μάτια μας αλλά δεν το βλέπουμε...γιατί ίσως είναι η πιο εμφανής.
Αναρωτιέμαι αν οι εργοθεραπείες που κάνατε ήταν οι κατάλληλες για την περίπτωση σας;

Πιθανόν να μήν ήταν οι πιο κατάλληλες !! Το πρόβλημα όμως είναι ότι στην περιοχή μας οι εργοθεραπευτές δεν είναι πολλοί ενώ τα παιδιά που χρειάζονται βοήθεια είναι πάρα πολλά..Έτσι οι εργοθεραπευτές έχουν πλήρες πρόγραμμα και ωράριο , και φυσικά δίνουν το βάρος τους σε βαριά περιστατικά παιδιών , ενώ στα πιο ελαφριά περιστατικά κάνουν απλά κάποιες ώρες λεπτής κινητικότητας και κάποιες ώρες αδρή κίνηση χωρίς να εμβαθύνουν στην πραγματική ανάγκη των παιδιών. Ακόμα και η αξιολόγηση που κάνουν την πρώτη φορά που βλέπουν το παιδί , είναι εικονική. Για παράδειγμα θα σας πω πως η παιδονευρολόγος μας έδωσε συγκεκριμένες εργασίες για εργοθεραπεία που θα βοηθούσαν το συγκεκριμένο παιδι, κανείς εργοθεραπευτής όμως δεν τις έκανε στο παιδί. Κάθε φορά που ξεκινούσαμε το μόνο που τους ένοιαζε ήταν το πόσες συνεδρίες θα κάνουμε το μήνα , και σε ποιό ταμείο είμαστε ασφαλισμένοι. Και περνούσαν οι μήνες , και ο γονέας δεν βλέπει τι γίνεται στη συνεδρία , και περιμένει να δει το όφελος πάνω στο παιδί του , και περνάνε πάλι οι μήνες και πάει λέγοντας . Δεν ξέρω τι γίνεται σε άλλες περιοχές αλλά εδώ σε μας ολα είναι μόνο marketing .........δυστυχώς!!

Marketing είναι η λέξη κλειδί πλέον στην ζωή μας, όμως σ' αυτό το χώρο έχω γνωρίσει ανθρώπους που ο κύριος σκοπός τους ήταν να εκμεταλλευτούν τον συνάνθρωπο τους αλλά και το άκρως αντίθετο!
Βρήκα ανθρώπους που να νοιάζοντε, να συμπονούν και να καταλαβαίνουν τον πόνο σου!
Αν οι εργοθεραπείες που του έχουν γίνει δεν ήταν οι κατάλληλες τότε και τα αποτελέσματα θα είναι τα ανάλογα. Πώς περιμένετε το παιδί σας να ξεπεράσει τις δυσκολίες του, όταν δεν του έχουν δείξει τον κατάλληλο τρόπο;
Καταλαβαίνω πως σας πνίγει το δίκαιο και πως εσείς από την πλευρά σας μπορεί να έχετε κάνει ότι ήταν εφικτό αλλά μήπως και το παιδί σας δεν έχει δίκαιο που καλείτε να πάει στον πόλεμο χωρίς τα κατάλληλα εφόδια;
Αναρωτιέμαι αν γνωρίζετε πως υπάρχουν πολλά βιβλία στο εμπόριο αλλά και στο διαδύκτιο με απλές ασκήσεις και συμβουλές για τους γονείς, που θα μπορούσαν να σας βοηθήσουν στην γραφή και στον οπτικοκινητικό συντονισμό; Όρεξη και διάθεση να υπάρχει και όλα μπορούν να βρουν τον σωστό το δρόμο!

Γνωρίζω για την ύπαρξη βιβλίων, έχω άλλωστε αρκετά από αυτά και όχι μόνο. Μια κοινωνική λειτουργός μου είπε πριν λίγο καιρό πως δεν είναι κάλό να προσπαθόύμε εμείς να το βοηθήσουμε γιατί πρώτον χαλάμε τη σχέση μας με το παιδί και δεύτερον δεν είναι δουλειά μας. Τότε συνειδητοποιήσαμε πως είχε δίκιο και πως είχαμε ίδη κάνει λάθη στην προσπάθειά μας να το βοηθήσουμε. Όρεξη και διάθεση υπάρχει ! Η καθοδήγηση μας λείπει!!

Σαφώς η σχέση θεραπευτή-παιδιού από γονέα-παιδιού έχουν τελείως διαφορετικές βάσεις. Η σχέση γονέα-παιδιού είναι κουρασμένη από την καθημερινή τριβή, όμως αν ο γονιός συμπεριφέρεται ακατάλληλα τότε και αυτά που κτίζει ο θεραπευτής γκρεμίζονται.
Ο γονιός καλείται να βοηθάει το παιδί στις καθημερινές του δυσκολίες και να του δείχνει με πιο τρόπο μπορεί να τις ξεπεράσει.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο και εφόσον ο γονιός είναι ενημερωμένος από τους θεραπευτές αλλά και από βιβλία, internet κλπ. Στην δική σας περίπτωση οπού οι επιλογές είναι ακόμα πιο περιορισμένες τότε, η προσωπική μου άποψη είναι, πως επιβάλεται αυτού του είδους ενημέρωση.
Όταν υπάρχει μια καλή συνεργασία ανάμεσα στους θεραπευτές και τους γονείς καμμιά φορά τα αποτελέσματα γίνονται αρκετά θεαματικά! Αν ενισχύετε δηλ την συστηματική εκπεύδεση και στο σπίτι τότε γίνεται το αποτέλεσμα ακόμα πιο καλό.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω ποιές ασκήσεις έκανε για την δυσγραφία αλλά και τον συντονισμό των κινήσεων;
Υπάρχει ανάμεσα σε εσάς και στους θεραπευτές συμβουλευτική παρέμβαση;

Από τη μέρα που το παιδίμου πήγε για πρώτη φορά στο σχολείο είμαι σε καθημερινή σχεδόν επαφή με τους δασκάλους του. Όλοι οι δάσκαλοι και δασκάλες που είχε μέχρι σήμερα είναι επακριβώς ενημερωμένοι για την πορεία του παιδιού και για τα βήματα που κάνει καθημερινά . Στις τρείς πρώτες τάξεις του δημοτικού , τα μαθήματα του σχολείου τα διαβάζαμε μαζί καθώς και τις ενίοτε εργασίες που του έβαζαν για το σπίτι οι θεραπευτές. Φέτος που είναι στην τετάρτη δημοτικού και δεν κάνει πλέον θεραπείες αλλά μόνο γυμναστήριο και τα Αγγλικά του, αποφασίσαμε μαζί ότι έπρεπε να διαβάζει πλέον μόνος του τα μαθήματά του και μόνο αν χρειαζόταν βοήθεια θα με φώναζε. Για να είμαι ειλικρινής , μέχρι τότε πίστευα πως οι επιδόσεις του στο σχολείο οφείλονταν κατά ένα μεγάλο ποσοστό στη δική μου βοήθεια κάτι το οποίο το παιδί διέψευσε περίτρανα !! Είναι ικανότατος να διαβάσει τα πάντα μόνος του και πολύ σπάνια χρειάζεται τη βοήθειά μου. Όσον αφορά τις ασκήσεις που έκανε για τη δυσγραφία , ενώ ήταν στην τρίτη δημοτικού ξεκινήσαμε από την αρχή με την εργοθεραπεύτρια να ενώνουμε κουκίδες , να σχηματίζουμε καμπύλες και τρίγωνα και άλλα πολλά που μας έδινε η ίδια. Το συντονισμό τον δούλευαν εκεί ,δεν είχαμε ασκήσεις για το σπίτι αλλά έκανε και κάνει ακόμα μαθήματα παραδοσιακών χορών που κατά τη γνώμη των ειδικών βοηθάνε πολύ. Το παιδί όμως αυτή τη στιγμή είναι τόσο κουρασμένο απο τις συνεδρίες με τους ειδικούς 5 χρόνια που δεν θέλει να ακούσει κουβέντα .Έχει επιλέξει μόνος του τις εξωσχολικές του δραστηριότητες και είναι χαρούμενος . Παρόλα αυτά δεν θα πάψω να ψάχνω για κάποιον που πραγματικά θα ενδιαφερθεί και θα προσεγγίσει το παιδί σε τέτοιο βαθμό που το ίδιο θα κάνει τα βήματά του προς τη βελτίωση. Οι γονείς του έχουμε δώσει τα πάντα και δε θα πάψουμε ποτέ να του δίνουμε. Το μήνυμα που του περνάμε τον τελευταίο καιρό όταν τον ενοχλεί κάτι που του συμβαίνει , είναι πως ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του δεξιότητες και αδεξιότητε και κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι το ίδιο καλά ή κακά όσο κάποιος άλλος.

Καταρχήν να πω πως είναι πολύ σημαντικό να μπορεί να διαβάζει μόνος του και μάλιστα να τα καταφέρνει καλά!
Θεωρώ πολύ σωστή την εξήγηση που του δώσατε για τις ιδιαιτερότητες-ικανότητες του κάθε ανθρώπου.
Όταν ένα παιδί έχει δυσγραφία, συνήθως εξετάζετε ο μυικός τόνος του κορμού, της ώμοπλάτης, του βραγχίονα και του καρπού. Επιλέγονται ασκήσεις κατάλληλες για την ενδυνάμωση τους ενώ παράλληλα γίνονται και ασκήσεις για τον συντονισμό. Εφόσον γίνει η κατάλληλη προετοιμασία μετά ακολουθούν ασκήσεις με πλαστελίνη για την ενδυνάμωση των δαχτύλων και κατα επέκταση την λαβή με τα τρία δάχτυλα, ασκήσεις με το ψαλίδι, ασκήσεις στον πίνακα, οι προγραφικές ασκήσεις(κουκίδες, κυμματισμός, καμπύλες κλπ), εκμάθηση της αλφαβήτας κλπ.
Για να φτάσει κανείς στην γραφή πρέπει οπωσδήποτε να προηγηθεί η κατάλληλη γυμναστική για την ενδυνάμωση του μυικού τόνου.

mnjails καλώς ήρθες και από μένα στην παρέα μας. Θα συμφωνήσω με την admin και θα προσθέσω ότι υπάρχει περίπτωση το χέρι και τα δάκτυλα να είναι λειτουργικά αλλά το πρόβλημα να είναι στην στιγμή που δίνεται η ιδέα για εκτέλεση της εντολής ,και όχι στην εκτέλεση της.πιθανόν σε αυτό το σημείο να χρειάζεται παρέμβαση.

Καλημέρα σας,
πρέπει να καταλάβουμε την απλή διαδικασία που λειτουργεί ο άνθρωπος για να εκτελέσει μια οποιαδήποτε πράξη:
Ιδεασμός δηλαδή η σύλληψη της ιδέας ( σκέφτομαι να κάνω κάτι).
Σχεδιασμός της κίνησης (σκέφτομαι πώς να το κάνω).
Η εκτέλεση της πράξης (εκτελώ τις ενέργειες).
Κάθε μία ενότητα από αυτές είναι πολύ σημαντικές για να υπάρχει το επιθυμητό αποτέλεσμα!
Είναι πολύ σημαντική η παρατήρηση που έκανε ο Kastor.
Όταν υπάρχει αδυναμία της εκτέλεσης της πράξης εξαιτίας του ιδεασμού τότε η είναι πολύ σημαντική η δουλειά του λογοθεραπευτή. Το συμβολικό παιχνίδι, ιστοριούλες με διαδοχή κλπ βοηθούν πάρα πολύ στην κατανόηση και κατά επέκταση στην εκτέλεση.
Ενισχύστε την αυτοπεποιήθησή του τονίζοντας τα δυνατά του σημεία και προσπαθόντας να βελτιώσετε τις δυσκολίες του.
Η αδυναμία στην εκτέλεση μίας πράξης πάντα βελτιιώνετε με την επανάληψη.

Όταν κάποια στιγμή και μετά από πολλές επίπονες και κουραστικές συνενδρίες δεν βλέπαμε πλέον εξέλιξη, αποφασίσαμε να εξετάσουμε σκελετό και μυικό σύστημα . Ο παιδοορθοπεδικός , μη διακρίνοντας όπως μας είπε κάτι μη φυσιολογικό , του έκανε 9 ακτινογραφίες από τον αυχένα ως τις πατούσες. Πέρα από από μία ανεπαίσθητη σκολίωση φυσιολογική για την ηλικία του όπως μας είπε , δεν διέκρινε κάτι άλλο. Μετά τον πήγαμε στην Αθήνα στο Παίδων Πεντέλης όπου εξετάστηκε πό ομάδα παιδονευρολόγων. Εκεί για πρώτη φορά κάποιος ΑΚΟΥΣΕ τι λέγαμε οι γονείς και τον έβαλαν να κάνει τις κινήσεις που τους υποδείξαμε , προκειμένου να δουν κι αυτοί αυτό που βλέπαμε εμείς . Τον έβαλαν να τρέξει στο διάδρομο φορώντας μόνο το εσώρουχό του προκειμένου να δουν τις κινήσεις όλου του σώματός του κατά το τρέξιμο , καθώς και να ανέβει και να κατέβει σκαλοπάτια χωρίς να κρατιέται από κάπου. Εκεί φάνηκαν οι ασυντόνιστες κινήσεις των χεριών σε σύγκριση με τις κινησεις των ποδιών κατά το τρέξιμο. Εξέτασαν το παιδί εξονυχιστικά . Μας είπαν ότι έχει άψογο μυικό τόνο ενώ εμείς νομίζαμε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με το μυικό του σύστημα. Έκανε εγκεφαλογράφημα καθώς και απεικονιστικές εξετάσεις αίματος που μέχρι τότε δεν είχε κάνει κάτι τέτοιο. Μας καθησύχασαν , και μας είπαν πω δεν έχει κάτι για το οποίο θα πρέπει να ανησυχούμε και πως απλώς είναι <<αζούμπαλος>> στις κινήσεις του κάτι που το συνατάμε σε πολλούς ανθρώπους... Να επισημάνω πως μέσα σε όλα, είναι και αριστερόχειρας και έχει και χαλαρές αρθρώσεις. Όταν δηλαδή τεντώνει τα χέρια του, οι αγκώνες του γυρίζουν λίγο προς τα έξω και το καλύτερο .....μπορεί να βάλει την πατούσα του στον αυχένα του όταν κάθεται!!!! Από το Παίδων φύγαμε με ένα παραπεμπτικό για εργοθεραπεία σε δύο τομείς : 1.Προσοχή και οργάνωση 2. Συντονισμός κινήσεων. Επισκευτήκαμε εργοθεραπευτές , αλλά θεωρώ ότι κανείς δεν έδωσε σημασία στο παραπεμπτικό της παιδονευρολόγου. Του έκαναν τα γνώστά συνηθισμένα που χρειάζονται τα περισσότερα παιδιά που επισκέπτονται εργοθεραπευτές . Βέβαια για να είμαι δίκαιη θα πω πως παρατηρήσαμε μεγάλες αλλαγές στην κίνησή του με την εργοθεραπεία. Όχι όμως στα σημεία που έχει περισσότερο ανάγκη. Άρχισε στα 8 του χρόνια να κάνει τούμπα και να πηδάει από τον ένα καναπέ στον άλλο . Δεν φαντάζεστε την ικανοποίησή μας ! Αυτή τη στιγμή τον πάμε μόνο σε ένα γυμναστήριο στο οποίο πηγαίνουν μόνο παιδιά με προβληματάκια σαν το δικό μας, και σκοπό έχουν να αποκαταστήσουν τη χαμένη ή μειωμένη αυτοπεποίθηση των παιδιών αυτών που αντιμετωπίζουν την όποια δυσκολία στην κίνηση.

Το χέρι δεν έχει σωστή στάση τη στιγμή που γράφει . Επίσης κρατάει το μολύβι με λάθος τρόπο , μαγκωμένο θα έλεγα μέσα στο χέρι του με τρόπο που περιορίζει την ομαλή κίνηση του μολυβιού. Όσες προσπάθειες κι αν έκανα να το αλλάξω αυτό δεν είχαν αποτέλεσμα. Προσπάθησε και η εργοθεραπεύτρια.Του έδωσε και μια ειδική θήκη στην οποία βάζαμε το μολύβι , και είχε συγκεκριμένες λαβές για να μπαίνουν μέσα τα δάχτυλα που κρατούν το μολύβι , ώστε να το κρατάει σωστά. 2-3 μέρες τη χρησιμοποίησε και μετά την εγκατέλειψε.Δεν τον βόλευε. Του παρήγγειλα από την Αθήνα και μας έστειλαν μολύβια, στυλούς, ξύστρες και ψαλίδια για αριστερόχειρες. Αυτά τον βοήθησαν κάπως , κυρίως το ψαλίδι , που μέχρι τότε είχε μαλλώσει μαζί του αφού δεν μπορούσε να το δουλέψει καθόλου (προφανώς) . kastor σ΄ευχαριστώ για την παρέμβαση και συμφωνώ μαζί σου . Πως όμως θα διαπιστώσω ποιο είναι το ακριβές σημείο που χρειάζεται παρέμβαση?

καλημέρα,μετά από όλα όσα διάβασα εχω καταλάβει ότι πεσατε σε ένα λαβύρινθο από εξετάσεις μετρήσεις παρατηρήσεις και διαπιστώσεις άδικα,κατά την γνώμη μου και το τονίζω αυτό ,το πρόβλημα είναι στην οργάνωση της ιδέας ,δηλαδή δοκίμασε να του ζητήσεις να σου εξηγήσει πως γίνεται μια ενέργεια χωρίς να την κάνει αλλά να την πει με λόγια,πχ είναι ένα παιδί σε μια εικόνα που πετάει μια μπάλα με το χέρι,ζήτησε να σου πει με απλά λόγια τι κάνει το παιδί και μετά ρώτα τι οπως"τι πρέπει να κάνει το παιδί για να πετάξει την μπάλα;"να πάρει την μπάλα ;θα σου πει ναι ,μετά τι θα κάνει;θα τεντώσει το χέρι ή θα το κρατήσει κοντά του;έτσι μαθαίνει να εξηγεί τις κινήσεις και μετά από λίγο ζητά κάθε σκέλος της κίνησης να στο δείξει πάντα μέσα από την συζήτηση και όχι κανε αυτό ή το άλλο τύπου εντολών, εάν δυσκολεύεται μπορείς να του δείξεις κάνοντας εσυ ένα σκέλος της κίνησης.εγώ αυτό θα έκανα ώστε να μάθει να αναλύει μια κίνηση ,μην βιαστείς να του βάλεις να σου δείξει πως γίνεται .πρέπει πρώτα να καταλάβει πως γίνεται και μετά να το κάνει,ελπίζω να βοήθησα

Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Kastor στην διαδικασία που σου λέει να ακολουθήσεις δηλ τον βάζεις να σκεφτεί και μετά να σου πει τι πρέπει να κάνει ενώ παράλληλα δείχνεις εσύ την κίνηση για να τον βοηθήσεις.
Όμως οι χαλαρές αρθρώσεις είναι μία πολύ σοβαρή ένδειξη του μυικού τόνου, οπότε είναι και φυσιολογικός ο αποσυντονισμός του. Είναι κάτι σαν αλυσίδα, το ένα φέρνει το άλλο! Πρέπει να σφίξουν οι αρθρώσεις, να δυναμώσει ο μυικός τόνος(μυικός τόνος δεν σημαίνει απαραίτητα έχω δύναμη αλλά πχ όταν το παιδί κάθεται στο γραφείο να κάνει την άσκηση να μπορεί να κρατήσει τον κορμό του στην σωστή στάση χωρίς να "χείνετε" στο γραφείο, γιατί αυτό έίναι μία ένδειξη κούρασης και κατά συνέπεια αδύναμου μυικοόυ τόνου) και τέλος να συντονίσει την κίνηση πρώτα αποφασίζοντας τι θέλει να κάνει(ιδεασμός), να σχεδιάσει πως να κάνει την κίνηση(αυτό που σας έλεγε ο Kastor) και τέλος να εκτελέσει.
Όπως καταλαβαίνετε αυτή η διαδικασία δεν γίνεται στις λίγες ώρες εργοθεραπείας και λογοθεραπείας που υπάρχει στην διάθεση μας, χρειάζεται καθημερινή τριβή για να μπορεί να εμπεδώσει την όλη διαδικασία.
Θα γίνω κουραστική και θα σας το ξαναπώ η επανάληψη είναι η βάση της μάθησης!

θα συμφωνήσω και εγώ με την admin,επίσης θέλω να συμπληρώσω ότι η καθημερινή επανάληψη επειδή κουράζει εύκολα δεν θα πρέπει να έχει μεγάλη διάρκεια.κάτι που ήθελα να ρωτήσω είναι εάν έχει ολοκληρωθεί η πλευριωση δηλαδή η έχει ξεκαθαρίσει εάν είναι επικρατέστερη η αριστερή πλευρά ή δεξιά άσχετα που αναφέρθηκε ότι είναι αριστερόχειρας. Μήπως ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει και υπάρχει σύγχιση στο παιδί;

Ότι πέσαμε σε λαβύρινθο είναι γεγονός. Και μάλιστα μέσα από αυτό καταφέραμε να κουράσουμε και το παιδί με κάποιες ίσως περιττές ενέργειες. Το πρόβλημα είναι και στην οργάνωση της ιδέας και ομολογώ ότι αυτό που μου μου προτείνετε δεν το έχουμε κάνει ποτέ, δεν μας το είπε κανένας ειδικός. Επειδή είναι ακατάστατος γενικά σε όλα , και στα παιχνίδια του , παρατήρησα ότι όποτε του έλεγα να τακτοποιήσει το δωμάτιό του , σαν να έπεφτε ο ουρανός στο κεφάλι του, δεν ήξερε από που να ξεκινήσει. Έτσι του έφτιαξα στον υπολογιστή μία λίστα με εργασίες , τις οποίες θα έπρεπε να κάνει με συγγεκριμένη σειρά ώστε να μπορέσει να τακτοποιήσει το δωμάτιό του ακούραστα, και μάλιστα σε κάθε εργασία έχω βάλει ένα κουτάκι για να βάζει ένα τικ όταν την έχει τελειώσει. ΣΩΘΗΚΕ !!! Πλέον δεν γρινιάζει όταν του πω να τακτοποιήσει το δωμάτιό του αλλά μου ζητάει να του εκτυπώσω τη λίστα με τις εργασίες . Τώρα όσον αφορά την πλευρίωση .........αυτό είναι ένα άλλο θέμα . Έχει πλεγμένη πλευρίωση και αυτό είναι διάγνωση της παιδοψυχολόγου που του έκανε ένα από τα τεστ της δυσλεξίας. Οταν του είπε να πάρει κάποιον τηλέφωνο με το κινητό της , εκείνος σήκωσε το τηλέφωνο με το αριστερό χέρι και το έβαλε στο δεξί αυτί. Την μπάλα την κλωτσάει πάντα με το δεξί πόδι. Τρώει και γράφει μόνο με το αριστερό χέρι. Η παιδοψυχολόγος μας έστειλε επίσης για εργοθεραπεία με την οδηγία να ξεκαθαρίσει τις πλευρές του. Τώρα τη δουλειά του εργοθεραπευτή δεν την γνωρίζω και δεν ξέρω αν το δούλεψε το θέμα ή όχι, εμείς πάντως διαφορά στην πλευρίωση δεν είδαμε. Το παιδί όντως είναι μπλεγμένο και επισης είναι μαγκωμένο το σώμα του. Τι εννοώ : όταν τον φωνάξει κάποιος για ένα φιλί, έρχεται κοντά και μόλις πλησιάσει αρκετά έρχεται με την πλάτη αφήνοντας ένα μικρό χώρο για να τον φιλήσεις (μόνο στη μαμά έρχεται κανονικά) . Αν προσπαθήσουμε την ώρα που κοιμάται να τον αγκαλιάσουμε και να τον φιλήσουμε , μαγκώνει το σώμα του , σφίγγεται , και μας απωθεί με τα χέρια του, ενώ κοιμάται ..... Πολύ συχνά σηκώνεται τη νύχτα από το κρεββάτι του , είτε από κάποιο όνειρο , είτε υπνοβατεί και καταλήγει στο κρεββάτι μας στη μέση . Πάντως ειναι φοβερό και σας ευχαριστώ πολύ και τους δύο , διότι εντοπίζετε πολύ λεπτά σημεία του παιδιού μου , που χρόνια τώρα τα λέω αλλά λίγοι έχουν δώσει σημασία. Θέλω να βρω τρόπο να τον βοηθήσω , να τον δω να συμμετέχει σε ομαδικά αθλήματα , να μην αισθάνεται διαφορετικός από τους άλλους . Είναι ένα αξιολάτρευτο παιδί , με τρομερές εγκεφαλικές δυνατότητες , που χάνεται μέσα στον κόσμο. Αρκεί να σας πω ότι στη δευτέρα δημοτικού με ρώτησε πόσο κάνει 2 μειον 3 ! Και του εξήγησα τους αρνητικούς αριθμούς , ακόμα και τα πρόσημα, και από τότε κάνει πράξεις με τριψήφιους και βρίσκει σωστά αρνητικά αποτελέσματα !! Και παρόλα αυτά , υστερεί στα απλά πράματα !!!

για την πλευριωση ρώτα τον έργοθεραπευτη να σου εξηγήσει πως τον βλέπει και ποιες είναι οι προσδοκίες του από τις θεραπείες,επίσης υπάρχει περίπτωση το παιδί να είναι αμφιτεροπλευρο που σημαίνει ότι χρησιμοποιεί εξίσου καλά και τις δύο πλευρές ,για τον όρο "πλέγμενη" διαφωνο κάθετα,για την μη ολοκλήρωση ή για ενδεχόμενη ανώριμοτητα που προκαλεί σύγχιση ναι.όταν έκανες την λίστα με τις εργασίες την συζητήσατε καθόλου ή απλά την έδωσες για να διαβάσει και να κάνει της εργασίες,γιατί εάν την συζητήσατε πρώτα είναι μια καλή ευκαιρία να κάνετε αυτό που πρότεινα,πρώτα συζήτηση και μετά εκτέλεση.Να μην βλέπεις τι δεν έκανε σωστά αλλά τι κατάφερε σωστά και να του το τονίζεις" ποιος το έκανε αυτό εγώ ή εσυ";βλέπεις που σιγά σιγά μπορείς .η ενίσχυση είναι πολύ σημαντική όχι μόνο στα παιδιά αλλά ακόμα και στους μεγάλους όμως χωρίς μπράβο σαν επιβράβευση.κάτι άλλο που παρατήρησα εάν παρατήρησα σωστά είναι ότι δεν είχατε καλή επικοινωνία ή συνεργασία με τους θεραπευτες που ασχολήθηκαν με το παιδί εάν είναι η λάθος η εντύπωση μου ζητώ συγγνώμη,γιατί είπες ότι δεν ξέρω τι κάνουν ή για ποιο λόγο έγιναν κάποιες ασκήσεις

Αυτή τη στιγμή το παιδί δεν κάνει εργοθεραπείες.Το μόνο που κάνει είναι γυμναστήριο και χορό . Η εργοθεραπεία όπως είπα και νωρίτερα βοήθησε σε αρκετά θέματα , όχι όμως σε όλα. Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία του να κρίνω τον κάθε ειδικό. Κάποια στιγμή , που βλέπαμε ότι πλεον δεν είχε να του δώσει κάτι παραπάνω σταματήσαμε να πηγαίνουμε. Το χρονικό διάστημα που πηγαίναμε όμως , υπήρχε συνεργασία μεταξύ μας στα πλαίσια του να μου δείξει τις γραπτές εργασίες που έκαναν κάθε μέρα , να μου πει τι έκαναν πάνω στην αδρή κίνηση ,να μου πει τι κατάφερε να κάνει σε σχέση με την προηγούμενη φορά και να μου δώσει εργασίες για το σπίτι . Δεν ξέρω ποιο τομέα δούλευε κάθε φορά , ούτε και με ποιο τρόπο τον δούλευε. Άλλωστε απ΄όσο ξέρω υπάρχουν τεχνικές που χρησιμοποιεί ο κάθε ειδικός που δεν τις ξέρει ο καθένας. Προσωπικά νομίζω πως του έκανε γενικές και όχι ειδικές ασκήσεις . Δεν γίνεται όμως κάθε φορά που εμπιστεύεσαι το παιδί σου σε κάποιο ειδικό να χρειάζεσαι κι ένα αστυνόμο να πιστοποιεί ότι έκανε τη δουλειά του σωστά. Δεν ξέρω τι γίνεται σε άλλες περιοχές της Ελλάδας και με ποιο τρόπο δουλεύουν οι άνθρωποι και μπορεί να έχεις και δίκιο. Εδώ , πας το παιδί , περιμένεις στο σαλονάκι , και όταν τελειώσει την ώρα του λες δυο κουβέντες με το θεραπευτή , το παίρνεις και φεύγεις. Κάποιες φορές της έλεγα να δουλέψει πάνω σε συγκεκριμένα πράγματα κι εκείνη μου έλεγε ότι τα δούλεψε. Μπορώ να το ελέξω με κάποιο τρόπο? Οχι. Περιμένω το αποτέλεσμα που δεν φαίνεται σε δυο ή τρία μαθήματα αλλά μετά από μήνες.
Οσον αφορά τη λίστα με τις εργασίες , παλαιότερα , του έλεγα μία μία τις εργασίες που έπρεπε να κάνει ,κι εκείνος τις εκτελούσε. Μετά , απλά τις έγραψα σε χαρτί αφού αυτό τον βοηθούσε και τον έκανε να αισθάνεται και πιο ανεξάρτητος.
Όσο για το θέμα επιβράβευση είναι το πρώτο πράγμα που μαθαίνεις να κάνεις όταν μπαινοβγαίνεις σε κέντρα λογοθεραπείας (αν δεν το κάνεις από μόνος σου) !!! Εμείς μάλιστα σε κάποια φάση μάλλον περάσαμε στην αντίπερα όχθη και επιβραβεύαμε και τα αυτονόητα .
Πως θα διαπιστώσω αν το παιδί είναι αμφίπλευρο ή ότι άλλο? Υπάρχουν κάποιες ασκήσεις που θα μπορούσαμε να κάνουμε εμείς για να το διπιστώσουμε? Ή τι άλλο?

οκ,λάθος εντύπωση όπως έγραψα στο προηγούμενο ποστ.ο τρόπος εργασίας στα περισσότερα κέντρα λίγο πολύ είναι αυτός που περιέγραψες, αλλά όπως σε κάθε χώρο έτσι και στην ψυχική υγεία υπάρχουν περιπτώσεις που απλά έχουν το ένα περιστατικό πίσω από το άλλο και μόνο αυτό τους νοιάζει.αυτό δεν έχει να κάνει με την δικιά σου περίπτωση αλλά είναι γενική αναφορά.Τώρα για τις ασκήσεις που ρώτησες υπάρχουν αρκετές και είναι απλές στο να γίνουν όπως το πως πιάνει διαφορά αντικείμενα όπως όταν του δίνεις το μολύβι για να γράψει και με ποιο χέρι παίρνει την σβηστρα,κόβεις μια τρύπα σε ένα φύλλο χαρτί και του ζητάς να δει μέσα από αυτή και παρατηρείς ποιο μάτι κλείνει και σε ποιο βάζει το χαρτί. Με ποιο πόδι κλότσαει την μπάλα και με ποιο την πετάει,πως σταυρώνεί τα πόδια,πως βάζει τα χέρια πάνω στο κεφάλι δηλαδή τεντώνεισ τα χέρια στο ύψος των ώμων και τα βάζεις πάνω στο κεφάλι προσεχείς ποιο είναι από κάτω και ποιο είναι από πάνω.αυτές είναι κάποιες απλές ασκήσεις που μπορείς να δοκιμάσεις
Και εδώ είμαστε να συζητήσουμε τι αποτελέσματα έχεις.
Κάτι άλλο τώρα,το κουτάλι ή το πιρούνι το πιάνει σωστά ή έχει πρόβλημα στην λαβή;εάν το πιάνει σωστά είναι μια καλή βάση για να πιάσει το μολύβι ,εάν όχι μπορείς να
Απόσυνδέσεις την γραφή από την λαβή και να ασχοληθείς μόνο με την λαβή ώστε να έχει λιγότερο άγχος .ελπίζω να έγινα κουραστικός με τις ερωτήσεις μου.

Στο χώρο της ειδικής αγωγής τα νήματα είναι πολύ λεπτά και η ισορροπία χάνετε εύκολα. Μακάρι να μπορούσαμε πάντα να ξέραμε τι είναι σωστό και τι λάθος! Δυστυχώς όμως δεν είναι εφικτό κάτι τέτοιο, μόνο από τα λάθη μας αποκτούμε εμπειρία και καλύτερη κρίση.
Η αστυνόμευση δεν προσφέρει καμμία ουσιαστική λύση παρά μόνο καχυποψία. Αν κρίνω όμως από το ενδιαφέρον που δείχνετε για το παιδί σας, τότε θα έλεγα καλύτερα να εμπιστεύεστε το ενστικτό σας!
Είμαι σίγουρη πως αν δείτε βαθιά μέσα σας και εμπιστευτείτε την κρίση σας θα έχετε καταλάβει ποιος συνέβαλε θετικά και ποιος αρνητικά!
Επίσης πρόσεξα την έκφραση "μαγκωμένο στο σώμα του"(σαν να είναι σε άμυνα) και θα σας συμβούλευα να διαβάσετε προσεκτικά την Απτική αμυντικότητα http://dyspraxia.gr.googlepages.com/απτικο, στα παιδιά με Αναπτυξιακή Δυσπραξία είναι συχνό φαινόμενο η απτική δυσλειτουργία.
Μόνο στους κύριους φροντιστές τους δείχνουν εμπιστοσύνη και δεν βρίσκονται σε θέση άμυνας ώστε να εξασφαλίσει τον οπτικό έλεγχο του περιβάλλοντος
Ένα παιδί είναι αμφίπλευρο όταν πολύ απλά συμβαίνει αυτό που μας περιγράφετε, γράφει με το αριστερό ενώ μπορεί να τρώει με το δεξί κλπ., ίσως να μην είναι ανάγκη να μπείτε στη διαδικασία των ασκήσεων.
Βέβαια το γεγονός πως κλοτσάει με το δεξί είναι φυσιολογικό διότι το σταθερό του πόδι(το καλό δηλ) είναι το αριστερό, είναι αυτό δηλ που του δίνει την ισορροπία, ένα ανάλογο παράδειγμα είναι αυτό που κάνουν οι σερβιτόροι, τον δίσκο με τα πολλά πιατά και ποτήρια το κρατούν με το δεξί χέρι(το καλό τους) αλλά την λεπτή κίνηση την κάνουν με το αριστερό.
Σημαντικό είναι να βάζετε πάντα το παιδί σας να σκέφτεται, να του δείχνετε το δρόμο αλλά προσοχή μην γίνει άβουλο, οι εντολές δεν βοηθάνε πολύ.
Μαθαίνουμε το παιδί να σκέφτεται, είναι πολύ σημαντικό να το καταλάβετε αυτό, είναι δηλ σαν να βάζουμε ένα μαθητή να κάνει την άσκηση αλλά την λύση να του την δίνουμε εμείς.
Τέλος θα ήθελα να σας τονίσω πως τα παιδιά με Δυσπραξία είναι αυτά που συνηθίζουν να "λένε και όχι να "κάνουν", επίσης είναι χαρακτηριστικό η αντιληπτικότητα καθώς και το υψηλό συνήθως iq, οπότε αντιλαμβάνομαι πως νοιώθετε ότι υπάρχει ένα δυνατό μυαλό εγκλωβισμένο σε ένα "αδύναμο" σώμα.
Νομίζω πως το παιδί σας μπορεί να καταφέρει όλα αυτά που επιθυμείτε γι' αυτό ή τουλάγχιστον τα περισσότερα από αυτά, αρκεί να του δώθει ή κατάλληλη ενίσχυση.

Kαλώς ήλθες και απο μενα mnjails,
αμφιπλευρος είναι και ο δικος μου γιος, τουλαγχιστον ετσι μας ειπε ο εργοθεραπευτης μας και αυτο καταλαβαινω και εγω.
δεν ειναι απαραιτητα προβλημα αυτο, αρκει να εχει κατασταλλαξει το παιδι με πιο χερι-ποδι θελει να κανει τι.

Συγνώμη για την καθυστέρυση αλλά ήμουν σε σεμινάριο.
kastor , σ΄ευχαριστώ για τις οδηγίες . θα πρέπει φαντάζομαι να τα καταγράψω κάπου και να σας τα αναφέρω. Το κουτάλι και το πηρούνι τα κρατάει κανονικά . Με το μολύβι έχουμε πρόβλημα . Επίσης να αναφέρω άλλα δύο στοιχεία που μπορεί να είναι άσχετα ή σχετικά .
1. Όταν τρώει έχει τα πόδια του πάνω στην καρέκλα σταυροπόδι .
2. Μιλάει συνεχώς και ασταμάτητα , τόσο πολύ που δεν αφήνει κανέναν άλλο να μιλήσει ούτε να διαφωνήσει. Από δω σε πάει από κει σε πάει , θα σε φέρει τελικά προ τετελεσμένου να μην έχεις άλλη επιλογή παρά να του πεις αυτό που θέλει να ακούσει.Εχει άποψη για όλα και τεκμηριωμένα επιχειρήματα σαν ένα ενήλικα. Έχει τόσο υψηλή ανάλυση που με το μπαμπά του πολύ συχνά κοιταζόμαστε στα μάτια και προσπαθούμε να καταλάβουμε πως το σκέφτηκε αυτό που μόλις ξεφούρνισε!! Δεν είμαι ψώνιο ,σας μιλάω ειλικρινά . Μπορεί παράλληλα να παρακολουθεί το μάθημα των Αγγλικών για παράδειγμα και να μαδάει και τη γόμα του, ή να παίζει υπολογιστή και να παρεμβαίνει στη συζήτηση που έχω με τον πατέρα του. Και γυρνώντας πίσω στο χρόνο όταν ήταν 3,5-4 ετών που δεν μιλούσε καθόλου και αναρωτιόμασταν αν θα μιλήσει ποτέ αυτό το παιδί θυμάμαι τα ξενύχτια και τις ατελείωτες κουβέντες με το σύζυγο μου.
Admin ,όσον αφορά την απτική αμυντικότητα εμφανίζει κάποια στοιχεία απο αυτά που διάβασα.Για παράδειγμα από μικρός δεν του άρεσαν τα φιλιά και αν τον φίλαγε κάποιος αμέσως σκουπιζόταν με το χέρι του.Βέβαια αυτό δεν υφίσταται πλέον όσον αφορά το σκούπισμα . Είχε και έχει πρόβλημα με μπλουζάκια που έχουν φερμουάρ κοντά στο λαιμό του αλλά και με χοντρές ραφές στις κάλτσες, και κάποια άλλα στοιχεία. Όμως δεν έχει πρόβλημα με τις υφές σε αντικείμενα ή τροφές, δεν προσέχει να μήν λερώθεί , το ακριβώς αντίθετο θα έλεγα.Ο μπαμπάς έχει φυτώριο και από μικρός η χαρά του ήταν να ανακατεύει χώμα και να φιάχνει <<μαγικό συστατικό >> αναμυγνύοντας χώμα , πέτρες , χόρτα, λάδια αυτοκινήτου, καρφιά και ότι άλλο μπορούσε να βρει εκεί , και πολύ συχνά αυτό γίνεται με τα χέρια του. Λατρεύει το περπάτημα στην άμμο. Λατρεύει τα ζώα και δε χάνει ευκαιρία να έχει ένα σκυλί στην αγαλιά του. Βέβαια να πώ και το άλλο: όταν πονάει κάπου στο πόδι δεν μπορεί να εντοπίσει ακριβώς που βρίσκεται ο πόνος και να σου δείξει το σημείο. Πονάει κάπου στο πόδι και σου λέει το πόδι μου πονάει. Πού πονάει το πόδι? Όλο το πόδι.Δεν βγάζω άκρη . Και γενικότερα από τις κινήσεις του καταλήγω στο συμπέρασμα ότι δεν αντιλαμβάνεται που ακριβώς βρίσκονται τα μέλη του μέσα στο χώρο. Κι άν δεν αντιλαμβάνεται που βρίσκονται τα χέρια του , πως θα προσδιορίσει τη θέση των γραμμάτων μέσα στο χώρο του τετραδίου? Τι μπορώ να κάνω όμως εγώ γι΄αυτό?
Πραγματικά νοιώθω ότι υπάρχει ένα δυνατό μυαλό εγκλωβισμένο σε ένα "αδύναμο" σώμα. Και πρέπει να βρω τρόπο να δυναμώσω το σώμα.......

δεν χρειάζεται να ευχάριστείσ γιατί εδώ είμαστε για να συζητάμε και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον,"ένα δυνατό μυαλό σε ένα αδύνατο σώμα" μήπως είναι ένα ανοργανωτο δυνατό μυαλό σε ένα κανονικό σώμα;χρειάζεστε οργάνωση,ο τρόπος για την ενδυνάμωση του σώματος καλό θα ήταν να ξεκινήσει(πάντα κατά την γνώμη μου) από την οργάνωση της ιδέας και την εκτέλεση της ,το λέω αυτό γιατί μπορεί και πιάνει κανονικά το κουτάλι και δυσκολεύεται στο μολύβι ,είναι η ίδια λαβή που απλά βάζεις άλλο αντικείμενο ,ανοίγεις τα τρία δάχτυλα και πιάνεις το κουτάλι έτσι είναι και το μολύβι απλά αλλάζει η χρήση του αντικειμένου ,γιαυτό αναφέρα την ιδέα,τώρα μου ήρθε μια ιδέα βαλε τον να πιάσει το κουτάλι και να κάνει πως γράφει και το αντίθετο με το μολύβι να κάνει πως τρώει και δες πως θα τα πιάσει και πως θα εκτελέσει την κίνηση.

<<μήπως είναι ένα ανοργανωτο δυνατό μυαλό σε ένα κανονικό σώμα>>
Αυτό δεν μπορώ να το διαπιστώσω εγώ . Χρειάζεται το μάτι και η γνώση ένός έμπειρου ειδικού . Και από τα προηγούμενα που έγραψα νομίζω κατάλαβες σε τι σημείο έχουμε φτάσει με τους ντόπιους ειδικούς !!
Θα τον βάλω αύριο να κάνει αυτό που μου λες με το κουτάλι και το μολύβι και θα σου πω.

ίσως είναι ώρα να πατέ σε κάποιο ιατρόπαιδαγωγικό κέντρο σε δημόσιο νοσοκομείο ,σε ποια περιοχή βρίσκεσαι ;στην θεσσαλονίκη πάντως γνωρίζω ιατρόπαιδαγωγικά κέντρα που κάνουν σωστές διαγνώσεις (πάντα σε δημόσια νοσοκομεία) και σίγουρα υπάρχουν και αλλά που δεν τα ξέρω εγώ σε άλλες περιοχές.